Spaliłem szpital. Zburzyłem kościół.
Z głowy strzepnąłem popiół.
Po długiej ciszy blask przed oczami
wyzwolił śmiech miedzy zębami.
Znalazłem na pustyni wodę,
zwilżyłem usta obmyłem twarz.
Spojrzałem w taflę podniosłem głowę
Wdeptałem w piach swój strach.
Bez matki!
Bez ojca!
Nareszcie sam do końca!
Suburbia i lotniska natychmiast
Stały się dla mnie dostępne
Mogę odwiedzać tysiące miast
Nie dbając o liczby bezwzględne
Pociąg, autobus, tramwaj czy metro,
TV, internet sygnał z komórki,
już nie zagłuszą i nie odwleką
zabicia we mnie syna i córki.
Bez matki!
Bez ojca!
Nareszcie sam do końca!
Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|
