Czas nam sosny do ziemi pochyla, już niejedną złamał po drodze. Coś się rodzi, coś mija co chwila, a gwiazdy mieszkają w jeziorze. W oczach dziewczyn iskierki te same, co wskoczyły tam prosto z ogniska, córki nagle zmieniają się w mamy i bledną adresy na listach. Ref. Co nas przy sobie trzyma- drużyna, gdzie dla przyjaźni miejsce- serce, jak w cichym porcie keja- nadzieja cichutko sobie czeka na więcej. Co nasze drogi zmienia- marzenia, co ważne jest i było- miłość, co przetrwa każdą zamieć- pamięć, o tym co się razem przeżyło...
Stare sosny widziały już wiele, młodym ciągle do nieba daleko, szumią swoje pytania przez zieleń, jak wygrać z kamieniem i rzeką. Przytuleni do kory bezpiecznie, nie dajemy się burzom i czasom, przed ulewą nas chroni skutecznie z rudej trawy zrobiony parasol.
Ref. Teksty umieszczone na naszej stronie są własnością wytwórni, wykonawców, osób mających do nich prawa. |
|